GRY LOGICZNE
Digit
Czy uda Ci się ułożyć pokazany na karcie wzór przesuwając tylko jeden patyczek?
Podstawowe informacje:
liczba graczy: od 2 do 4
wiek: od 8 lat
wydawca: Piatnik
nr katalogowy: 7878
kod kreskowy: 9001890787898
wersja językowa: polska
Opis
Wyjątkowo wciągająca gra logiczna. Czy uda Ci się ułożyć pokazany na karcie wzór przesuwając tylko jeden patyczek? To nie będzie proste! Ćwicz spostrzegawczość, wyobraźnię, logikę i refleks. Masz wolną chwilę, a nikogo znajomego nie ma w pobliżu? Jest też opcja dla jednego gracza - Digipasjans. Jest Was więcej niż czworo? Zagrajcie w parach! Nieważne w ile osób gracie, nie będziecie mogli przestać.
Informacje dot. bezpieczeństwa
Posiada logo CE. Nieodpowiednie dla dzieci poniżej 36 miesięcy. Zawiera małe elementy, które mogą zostać połknięte. Niebezpieczeństwo uduszenia.
Często kupowane razem z Digit:
Recenzje naszych klientów:
zaloguj się jeżeli chcesz dodać własną
dodano: 2012-12-29
super
autor:
oskar2222
SUPER GRA!
Kupiłam tę grę dla 11 syna ale okazało się, że 6 córka jest tą grą zachwycona. Polecam innym rodzicom, którzy dbają o prawidłowy rozwój matematyczny swoich pociech. Ta gra wprowadza dzieci w świat symetrii osiowej. I rozwija logiczne myślenie.
Brawo!!!
autor:
oskar2222
SUPER GRA!
Kupiłam tę grę dla 11 syna ale okazało się, że 6 córka jest tą grą zachwycona. Polecam innym rodzicom, którzy dbają o prawidłowy rozwój matematyczny swoich pociech. Ta gra wprowadza dzieci w świat symetrii osiowej. I rozwija logiczne myślenie.
Brawo!!!
dodano: 2011-11-19
Świetna
autor:
Slanek
Bardzo ciekawa gra, prosta i stosunkowa tania. Skierowana jest zarówno do dzieci jak i dorosłych. To czyni tą grę wyjątkową. Walor edukacyjny jest najważniejszym czynnikiem aby tą grę posiadać. Dzieciaki już od 4-5 roku życia mogą odwzorowywać ułożenie patyczków z karty, a starsze po prostu grać w jedną z 4 opcji jakie są dostępne w instrukcji. Grę polecam do wykorzystywania w TERAPII przez pedagogów, psychologów, na lekcjach ZDW oraz do pracy z uczniem zdolnym.
autor:
Slanek
Bardzo ciekawa gra, prosta i stosunkowa tania. Skierowana jest zarówno do dzieci jak i dorosłych. To czyni tą grę wyjątkową. Walor edukacyjny jest najważniejszym czynnikiem aby tą grę posiadać. Dzieciaki już od 4-5 roku życia mogą odwzorowywać ułożenie patyczków z karty, a starsze po prostu grać w jedną z 4 opcji jakie są dostępne w instrukcji. Grę polecam do wykorzystywania w TERAPII przez pedagogów, psychologów, na lekcjach ZDW oraz do pracy z uczniem zdolnym.
dodano: 2011-08-28
do ćwiczenia wyobraźni
autor:
scheherazade
W instrukcji znajduje się opis 4 różnych rozgrywek. Celem każdej z nich jest pozbycie się wszystkich swoich kart lub większej ich liczby w porównaniu do pozostałych graczy. Każda rozpoczyna się też od wylosowania jednej karty, stanowiącej wzór początkowy – od niego rozpoczyna się układanie patyczków. Gracze w swoich turach zmierzają do ułożenia wzorów na posiadanych kartach, poprzez przestawianie po jednym patyczku, zgodnie z zasadą budowania pentastików. Wynika z tego, że pentastiki uzyskuje się metodą przekształcania jednego układu w inny, dzięki przestawieniu 1 dowolnego elementu. Wokół tych podstawowych reguł stworzono różne warianty gry:
1. Podstawowy: Po ułożeniu wzoru odrzuca się daną kartę. Jeśli nie ma możliwości ułożenia wzoru z własnej karty w danej turze, to gracz musi dobrać kolejną kartę ze stosu. Grę kontynuuje kolejny gracz. Zdarza się również, że przemieszczając patyczek gracz ułoży wzór z karty innego gracza – w tym przypadku nie dobiera się karty ze stosu, a karta z ułożonym wzorem zostaje odrzucona. Wygrywa gracz, który jako pierwszy pozbędzie się wszystkich swoich kart, pozostali gracze notują punkty ujemne za każdą posiadaną kartę.
2. Digit Plus: Po ułożeniu wzoru gracz odkłada kartę na własny stos kart odrzuconych i dostaje dodatkowy ruch, do momentu, aż nie będzie mógł ułożyć wzoru z posiadanych kart. Następnie dociąga karty z głównego stosu (musi mieć ich 5). Grę rozpoczyna kolejny gracz. Po wykorzystaniu wszystkich kart z głównego stosu, gracze podliczają punkty za karty z własnych stosów – wygrywa gracz z największą ich liczbą.
3. Digit solo: po ułożeniu wzoru karta jest odrzucana, a w jej miejsce dociągana jest kolejna. Gdy gracz nie może ułożyć wzoru z kart po jednym ruchu, wykonuje on ruch dodatkowy, który notowany jest jako ujemny punkt.
4. Gra w otwarte karty: w tej wersji gracze ujawniają wszystkie swoje karty.
Gra nie porywa ani wykonaniem, ani mechaniką, ale... W gronie znajomych okazała się raz świetną, lekką pozycją, wywołującą sporo emocji. Ćwiczy spostrzegawczość, refleks i wyobraźnię. Przy pomocy kart można stworzyć ciekawe łamigłówki. Digit można wykorzystać w nauce geometrii, co jest oczywiste i nawet w nauce izomerii optycznej. Dla wielbicieli łamigłówek jest to pozycja interesująca, dla dzieci przydatne narzędzie, dla dorosłych miła rozrywka od czasu do czasu, dla zaawansowanych graczy nie nadaje się w ogóle.
autor:
scheherazade
W instrukcji znajduje się opis 4 różnych rozgrywek. Celem każdej z nich jest pozbycie się wszystkich swoich kart lub większej ich liczby w porównaniu do pozostałych graczy. Każda rozpoczyna się też od wylosowania jednej karty, stanowiącej wzór początkowy – od niego rozpoczyna się układanie patyczków. Gracze w swoich turach zmierzają do ułożenia wzorów na posiadanych kartach, poprzez przestawianie po jednym patyczku, zgodnie z zasadą budowania pentastików. Wynika z tego, że pentastiki uzyskuje się metodą przekształcania jednego układu w inny, dzięki przestawieniu 1 dowolnego elementu. Wokół tych podstawowych reguł stworzono różne warianty gry:
1. Podstawowy: Po ułożeniu wzoru odrzuca się daną kartę. Jeśli nie ma możliwości ułożenia wzoru z własnej karty w danej turze, to gracz musi dobrać kolejną kartę ze stosu. Grę kontynuuje kolejny gracz. Zdarza się również, że przemieszczając patyczek gracz ułoży wzór z karty innego gracza – w tym przypadku nie dobiera się karty ze stosu, a karta z ułożonym wzorem zostaje odrzucona. Wygrywa gracz, który jako pierwszy pozbędzie się wszystkich swoich kart, pozostali gracze notują punkty ujemne za każdą posiadaną kartę.
2. Digit Plus: Po ułożeniu wzoru gracz odkłada kartę na własny stos kart odrzuconych i dostaje dodatkowy ruch, do momentu, aż nie będzie mógł ułożyć wzoru z posiadanych kart. Następnie dociąga karty z głównego stosu (musi mieć ich 5). Grę rozpoczyna kolejny gracz. Po wykorzystaniu wszystkich kart z głównego stosu, gracze podliczają punkty za karty z własnych stosów – wygrywa gracz z największą ich liczbą.
3. Digit solo: po ułożeniu wzoru karta jest odrzucana, a w jej miejsce dociągana jest kolejna. Gdy gracz nie może ułożyć wzoru z kart po jednym ruchu, wykonuje on ruch dodatkowy, który notowany jest jako ujemny punkt.
4. Gra w otwarte karty: w tej wersji gracze ujawniają wszystkie swoje karty.
Gra nie porywa ani wykonaniem, ani mechaniką, ale... W gronie znajomych okazała się raz świetną, lekką pozycją, wywołującą sporo emocji. Ćwiczy spostrzegawczość, refleks i wyobraźnię. Przy pomocy kart można stworzyć ciekawe łamigłówki. Digit można wykorzystać w nauce geometrii, co jest oczywiste i nawet w nauce izomerii optycznej. Dla wielbicieli łamigłówek jest to pozycja interesująca, dla dzieci przydatne narzędzie, dla dorosłych miła rozrywka od czasu do czasu, dla zaawansowanych graczy nie nadaje się w ogóle.
pierwszy raz usłyszałam podczas spotkania metodycznego dla nauczycieli matematyki długi czas pytałam, szukałam, nie mogłam znaleźć i tu jest bardzo się ucieszyłam, bo świetnie sprzyja zachęceniu uczniów do myślenia, przewidywania i spostrzegania polecam każdemu kto ma odwagę myśleć i działać.