PROFIL
Historia recenzji i ocen użytkownika kartoonjack
7 cudów świata
Przebój.,
Jeśli lubisz gry gdzie musisz zarządzać ograniczonym zasobami, obrać przy tym właściwą strategię rozwoju i mieć przy tym sporo radości to zdecydowanie polecam 7 Cudów. Reguły gry oraz sama rozgrywka jest dość prosta. W ciągu III er/wieków rozwijasz swoje antyczne miasto. Potrzebujesz do tego podstawowych zasobów jak ruda, glina, drewno czy kamień, a także trochę bardziej zaawansowanych: płótno, naczynia czy papirus. Ty decydujesz co będziesz wydobywał/produkował samodzielnie, a co kupisz od swoich sąsiadów. Przy pomocy zasobów możesz budować bardziej złożone budowle o różnym charakterze: wojskowym, naukowym czy handlowym. Ilość szans (czyli kolejek) jest ograniczona więc nie dasz rady rozwijać się w każdym kierunku, a im bardziej jesteś rozwinięty w jakiejś dziedzinie tym potencjalnie więcej punktów zwycięstwa możesz zdobyć. Do tego masz możliwość budowania swojego tytułowego cudu, którego posiadanie może dać punkty zwycięstwa, ekstra zasoby czy ew. jakieś przywileje w grze. Bardzo ciekawym pomysłem, mającym też wpływ na samą rozgrywkę, jest fakt przekazywania po wyborze karty do zagrania, kart z ręki sąsiadowi i tak dalej w kółeczko, aż do końca granej właśnie ery. Możliwości jak widać jest sporo, więc każda rozgrywka wygląda inaczej i gra się nie nudzi. Podsumowując , jedna z bardziej grywalnych gier, w które grałem. Gra, która daje sporo radości grającym. 7 Cudów było ze mną na ostatnim wyjeździe feryjnym. Grupa graczy zróżnicowana :-) zarówno pod względem wiekowym jak i samej planszówkowej zapalczywości. 7 Cudów podobało się wszystkim i mimo sporej konkurencji było najchętniej wybieranym tytułem.
Przebój.,
Jeśli lubisz gry gdzie musisz zarządzać ograniczonym zasobami, obrać przy tym właściwą strategię rozwoju i mieć przy tym sporo radości to zdecydowanie polecam 7 Cudów. Reguły gry oraz sama rozgrywka jest dość prosta. W ciągu III er/wieków rozwijasz swoje antyczne miasto. Potrzebujesz do tego podstawowych zasobów jak ruda, glina, drewno czy kamień, a także trochę bardziej zaawansowanych: płótno, naczynia czy papirus. Ty decydujesz co będziesz wydobywał/produkował samodzielnie, a co kupisz od swoich sąsiadów. Przy pomocy zasobów możesz budować bardziej złożone budowle o różnym charakterze: wojskowym, naukowym czy handlowym. Ilość szans (czyli kolejek) jest ograniczona więc nie dasz rady rozwijać się w każdym kierunku, a im bardziej jesteś rozwinięty w jakiejś dziedzinie tym potencjalnie więcej punktów zwycięstwa możesz zdobyć. Do tego masz możliwość budowania swojego tytułowego cudu, którego posiadanie może dać punkty zwycięstwa, ekstra zasoby czy ew. jakieś przywileje w grze. Bardzo ciekawym pomysłem, mającym też wpływ na samą rozgrywkę, jest fakt przekazywania po wyborze karty do zagrania, kart z ręki sąsiadowi i tak dalej w kółeczko, aż do końca granej właśnie ery. Możliwości jak widać jest sporo, więc każda rozgrywka wygląda inaczej i gra się nie nudzi. Podsumowując , jedna z bardziej grywalnych gier, w które grałem. Gra, która daje sporo radości grającym. 7 Cudów było ze mną na ostatnim wyjeździe feryjnym. Grupa graczy zróżnicowana :-) zarówno pod względem wiekowym jak i samej planszówkowej zapalczywości. 7 Cudów podobało się wszystkim i mimo sporej konkurencji było najchętniej wybieranym tytułem.
Alhambra (edycja polska)
Klasyka,
Jest to jedna z pierwszych nowoczesnych planszówek w jaką zagrałem. Bardzo przyjazna dla gracza. Niewiele bezpośredniej interakcji ale gra jest emocjonująca i ciekawa. Wracam do niej z przyjemnością od czasu do czasu. Świetna pozycja dla początkującego gracza.
Klasyka,
Jest to jedna z pierwszych nowoczesnych planszówek w jaką zagrałem. Bardzo przyjazna dla gracza. Niewiele bezpośredniej interakcji ale gra jest emocjonująca i ciekawa. Wracam do niej z przyjemnością od czasu do czasu. Świetna pozycja dla początkującego gracza.
K2 (nowa edycja)
Nie tylko dla Himalaistów,
K2 jest godne uwagi głównie ze względu na niecodzienną tematykę (wspinaczka wysokogórska), która jest treścią rozgrywki. Gra w dosyć wierny sposób odzwierciedla wyzwania z jakimi muszą się mierzyć himalaiści oraz warunki panujące w górach (choć oczywiście w Himalajach nigdy nie byłem :-)). Drugim niewątpliwym plusem jest jakość wydania. Jako słabsze strony muszę wymienić samą mechanikę gry i jednak pewną ograniczoność wyborów jaki stoją przed graczem. Szczególnie po kilku rozgrywkach gra może wydać się monotonna. Podsumowując myślę, że gra spodoba się szczególnie osobom lubiącym się wspinać choć zachęcam do walki z K2 także miłośników nizin :-).
Nie tylko dla Himalaistów,
K2 jest godne uwagi głównie ze względu na niecodzienną tematykę (wspinaczka wysokogórska), która jest treścią rozgrywki. Gra w dosyć wierny sposób odzwierciedla wyzwania z jakimi muszą się mierzyć himalaiści oraz warunki panujące w górach (choć oczywiście w Himalajach nigdy nie byłem :-)). Drugim niewątpliwym plusem jest jakość wydania. Jako słabsze strony muszę wymienić samą mechanikę gry i jednak pewną ograniczoność wyborów jaki stoją przed graczem. Szczególnie po kilku rozgrywkach gra może wydać się monotonna. Podsumowując myślę, że gra spodoba się szczególnie osobom lubiącym się wspinać choć zachęcam do walki z K2 także miłośników nizin :-).
Pędzące Żółwie
,
Prosta, a jednocześnie dosyć wciągająca gra. Tematem rozgrywki są wyścigi żółwi, które jak to żółwie wchodzą sobie na plecy i na plecach przeciwnika starają się pierwsze dotrzeć do mety :-) Zasady bez problemu opanuje każdy. Co jednak bardzo istotne to gra ma elementy bardziej poważnych planszówek: karty ruchu zamiast kostek oraz fakt, że aby ją wygrać potrzebna jest strategia (choć oczywiście niezbyt skomplikowana), a nie tylko szczęście.
Gra znakomicie sprawdzi się przy rozgrywkach z młodszymi/początkującymi amatorami gier planszowych, ale i starsi z pewnością nie raz w nią zagrają. Ja choć całkiem młodszy nie jestem to lubię od czasu do czasu rozegrać partyjkę \"Żółwi\"
,
Prosta, a jednocześnie dosyć wciągająca gra. Tematem rozgrywki są wyścigi żółwi, które jak to żółwie wchodzą sobie na plecy i na plecach przeciwnika starają się pierwsze dotrzeć do mety :-) Zasady bez problemu opanuje każdy. Co jednak bardzo istotne to gra ma elementy bardziej poważnych planszówek: karty ruchu zamiast kostek oraz fakt, że aby ją wygrać potrzebna jest strategia (choć oczywiście niezbyt skomplikowana), a nie tylko szczęście.
Gra znakomicie sprawdzi się przy rozgrywkach z młodszymi/początkującymi amatorami gier planszowych, ale i starsi z pewnością nie raz w nią zagrają. Ja choć całkiem młodszy nie jestem to lubię od czasu do czasu rozegrać partyjkę \"Żółwi\"
