PROFIL
Historia recenzji i ocen użytkownika jacubo
Serpentina
Przyjemna gra,
Nieskomplikowana gra dla dzieci. Polega na losowaniu karty która dokłada się do kart znajdujących się
już na stole. W ten sposób tworzone są węże. Zakończony wąż znika ze stołu. Grę wygrywa gracz,
który utworzył najdłuższego węża.
Przyjemna i lekka gra dla dzieci. Z uwagi na proste zasady można grać nawet z maluchami. Dla dorosłych
może być nieco nudna.
Przyjemna gra,
Nieskomplikowana gra dla dzieci. Polega na losowaniu karty która dokłada się do kart znajdujących się
już na stole. W ten sposób tworzone są węże. Zakończony wąż znika ze stołu. Grę wygrywa gracz,
który utworzył najdłuższego węża.
Przyjemna i lekka gra dla dzieci. Z uwagi na proste zasady można grać nawet z maluchami. Dla dorosłych
może być nieco nudna.
Black Friday
Najlepsza gra giełdowa,
Chyba najlepsza planszowa gra giełdowa. Każdy z graczem jest inwestorem, który dokunuje zakupów
akcji oraz srebra. Akcje jak wiadomo są walorami które cechuje duża zmienność ceny. Opłaca się
je kupować na początku rozgrywki, gdy ceny są tanie. Później gdy już zakupione przez nas walory podrożeją
warto przesiąść się na akcje innej firmy które są jeszcze względnie niedowartościowane. Trzeba to jednak
robić z wyczuciem, gdyż zbyt gwałtowna wyprzedaż może spowodować krach giełdowy. Alternatywą jest
zakup srebra, które uznawane jest za walor bezpieczny i jego cena nie może nigdy maleć. Srebro sygnalizuje
także kiedy rozgrywka kończy się, gdyż wzrost jego ceny do 100 powoduje podliczenie wyników.
Spodobała mi się mechanika. Każdy zakup lub sprzedaż zwiększa prawdopodobieństwa
wzrostu/spadku ceny zakupionego waloru w przyszłości. Naprawdę fajny pomysł, który do
pewnego stopnia odzwierciedla to co dzieje się na prawdziwym rynku.
Ciekawym pomysłem jest także to, iż w grze wszyscy inwestorzy operują jedynie pieniędzmi
pożyczonymi (tzw. other people\'s money). Jest to trafne nawiązanie do świata rzeczywistego.
Głównym (i chyba jedynym) mankamentem jest instrukcja, która nie wyjaśnia dokładnie
kilku nieansów. Warto poszukać podpowiedzi od innych graczy na boardgamegeek.
Najlepsza gra giełdowa,
Chyba najlepsza planszowa gra giełdowa. Każdy z graczem jest inwestorem, który dokunuje zakupów
akcji oraz srebra. Akcje jak wiadomo są walorami które cechuje duża zmienność ceny. Opłaca się
je kupować na początku rozgrywki, gdy ceny są tanie. Później gdy już zakupione przez nas walory podrożeją
warto przesiąść się na akcje innej firmy które są jeszcze względnie niedowartościowane. Trzeba to jednak
robić z wyczuciem, gdyż zbyt gwałtowna wyprzedaż może spowodować krach giełdowy. Alternatywą jest
zakup srebra, które uznawane jest za walor bezpieczny i jego cena nie może nigdy maleć. Srebro sygnalizuje
także kiedy rozgrywka kończy się, gdyż wzrost jego ceny do 100 powoduje podliczenie wyników.
Spodobała mi się mechanika. Każdy zakup lub sprzedaż zwiększa prawdopodobieństwa
wzrostu/spadku ceny zakupionego waloru w przyszłości. Naprawdę fajny pomysł, który do
pewnego stopnia odzwierciedla to co dzieje się na prawdziwym rynku.
Ciekawym pomysłem jest także to, iż w grze wszyscy inwestorzy operują jedynie pieniędzmi
pożyczonymi (tzw. other people\'s money). Jest to trafne nawiązanie do świata rzeczywistego.
Głównym (i chyba jedynym) mankamentem jest instrukcja, która nie wyjaśnia dokładnie
kilku nieansów. Warto poszukać podpowiedzi od innych graczy na boardgamegeek.
Kolejka IPN
średnia,
Gra nie jest szczególnie porywająca. Grałem w nią raz czy dwa razy i prawdę mowiąc niespecjalnie mam ochotę zagrać ponownie.
Plusy: Ciekawy jest na pewno pomysł na umiejscowienie gry w czasach socjalizmu. Można trochę powspominać jak to wówczas było. Fajne sa także przedstawione na kartach przedmioty. Osoby młodsze mogą traktować grę także jako zabawę edukacyjną.
Minusy: Mechanika gry jest przeciętna. Gra jest także dość losowa - jeśli dostaniesz kiepskie karty wówczas ciężko jest przepychać się w kolejce z graczami którzy mają lepsze. Instrukcja mogłaby być lepsze - nie do końca jasne były dla nas okoliczności w których można zagrać pewne karty. Po kilku grach gdy minie element nowości nie ma już wielkiej ochoty na kolejną rozgrywkę. Wykonanie gry, po zastanowieniu, oceniam także na minus. Gra jest szara, kolory są wyblakłe, nie przykuwają uwagi. Domyślam się, że projektach chciał w ten sposób zasugerować graczowi jak wyglądały produkty w tamtych czasach. To się udało, jednak aż za bardzo gdyż taki produkt jest dosyć odpychający, a nawet męczący - wyblakłe kolory powodują że podczas gry wieczorem trzeba skupiać uwage i zastanawiać się jakiego dokłądnie koloru jest dana karta.
Wygląda na to, że dosyć negatywnie tą grę oceniłęm. Myśle jednak, że koniec końców zasługuje jednak na 3 gwiazdki z powodu klimatu i walorów edukacyjno/wspominkowych. Jednak jeśli kogoś kompletnie tamte czasy nie interesują radzę trzymać się z daleka - jest sporo dużo lepszych gier na rynku.
średnia,
Gra nie jest szczególnie porywająca. Grałem w nią raz czy dwa razy i prawdę mowiąc niespecjalnie mam ochotę zagrać ponownie.
Plusy: Ciekawy jest na pewno pomysł na umiejscowienie gry w czasach socjalizmu. Można trochę powspominać jak to wówczas było. Fajne sa także przedstawione na kartach przedmioty. Osoby młodsze mogą traktować grę także jako zabawę edukacyjną.
Minusy: Mechanika gry jest przeciętna. Gra jest także dość losowa - jeśli dostaniesz kiepskie karty wówczas ciężko jest przepychać się w kolejce z graczami którzy mają lepsze. Instrukcja mogłaby być lepsze - nie do końca jasne były dla nas okoliczności w których można zagrać pewne karty. Po kilku grach gdy minie element nowości nie ma już wielkiej ochoty na kolejną rozgrywkę. Wykonanie gry, po zastanowieniu, oceniam także na minus. Gra jest szara, kolory są wyblakłe, nie przykuwają uwagi. Domyślam się, że projektach chciał w ten sposób zasugerować graczowi jak wyglądały produkty w tamtych czasach. To się udało, jednak aż za bardzo gdyż taki produkt jest dosyć odpychający, a nawet męczący - wyblakłe kolory powodują że podczas gry wieczorem trzeba skupiać uwage i zastanawiać się jakiego dokłądnie koloru jest dana karta.
Wygląda na to, że dosyć negatywnie tą grę oceniłęm. Myśle jednak, że koniec końców zasługuje jednak na 3 gwiazdki z powodu klimatu i walorów edukacyjno/wspominkowych. Jednak jeśli kogoś kompletnie tamte czasy nie interesują radzę trzymać się z daleka - jest sporo dużo lepszych gier na rynku.
Pędzące Żółwie
Gra rodzinna,
Kupiłem grę pod wpływem recenzji i nie żałuję. Nie jest szczególnie ambitna. Za to nadaje się doskonale do gry dorosłych z dziećmi. Dzięki niepewności kto jest posiadaczem innych żółwi nie wiadomo kogo się blokuje. Najbardziej dotychczas spodobała mi się gra w 4-5 osób. Przy obecności jedynie dwóch graczy nietrudno jest odgadnąć jakiego żółwia ma przeciwnik, w efekcie nie ma tylu zaskoczeń.
Gra rodzinna,
Kupiłem grę pod wpływem recenzji i nie żałuję. Nie jest szczególnie ambitna. Za to nadaje się doskonale do gry dorosłych z dziećmi. Dzięki niepewności kto jest posiadaczem innych żółwi nie wiadomo kogo się blokuje. Najbardziej dotychczas spodobała mi się gra w 4-5 osób. Przy obecności jedynie dwóch graczy nietrudno jest odgadnąć jakiego żółwia ma przeciwnik, w efekcie nie ma tylu zaskoczeń.
